Cansız vücudunu saran o soğuk ,nemli toprak...Var mı bundan gayrı gerçek,Şu yalan dünyada...İmtihana geldin unutma,çıkarma aklından...Çıktımı uçar gider ruhun gibi.Ardından yalnızca bakanlar olur, ağlayanlar olur.Biri desin o kadar kişinin arasından.Biri de rahmet okusun gitsin.Yeter ki biri rahmet okusun.
Yazan:Alkan Bican
Bir damla yaş döküldü
O güzel gözlerinden
Soruyordu kendine
Bütün bunlar neden
Bunca acı neden
O bir damla
Sonunda NUR olacak
Bir çağı kapatıp da
Yeni bir çağ açacak
O bir damla
Kranlığı boğacak
İnancını yaşamak istiyordu
Sadece onurlu bir yaşam istiyordu
Haklıydı,fakat sadece düşlüyordu düşleyebiliyordu
Dökülen bir damla
Sonunda bir Nur olacak
Bir çağ kapatıp da
Yeni bir çağ açacak
Yazan:Alkan Bican
Hava sisli,gün yeni açmış gözlerini...
Allahın adıyla sesleniyor en ücra köşedeki insana.Gün bütün güzelliklerini giyinmiş etrafına gülücükler dağıtıyor ama;insanlar hayattan o kadar memnunsuz ki gülücüklere kendi sevimsizliklerinin sonucu olarak asık bir suratla karşılık veriyor.Aslı''Rabbin izni olmaksızın bir yaprak dahi düşmez''iken Rabbin bu kadar hayatın içindeyken ne varda onu bu kadar gözardı ediyoruz?Kiminle hayatımızı dolduruyoruz?
Yazan:Alkan Bican
Manastırda rahibe adayı beş genç kız.Her türlü hatayı günah sayabilecek kadar despot bir başrahibe.Ve bir çömez Angel.
Yüz yıl öncesinde bu karakterler arasında yaşanan olaylar..Yüz yıl sonra dünyaya gelen bir genç,Yannis.Kabuslarla dolu gecelerinde beş kızdan en büyüğü Maria'yı görüyor.Yüz yıl önce öldürülmüş.Kabusta zincire bağlı ve yüzünün bir kısmı ile bir eli parçalanmış.Araştırmaları sonucu Maria'nın büyük büyük halası olduğunu ve mezarının yaşadığı yer olan Atina'da değil Türkiye-Aksaray 'da olduğunu öğreniyor.Bu kabustan kurtulmak için Aksaray'a gelir.
Bir taraftan Yannis'in araştırmaları diğer taraftan yüz yıl önceki olaylar anlatılıyor romanda.Her adım başı bir genç kız hayatını kaybediyor.Yannis'in görevi onların ruhunu huzura kavuşturmak.Tabi kendini de..
Her cinayet romanı gibi bu romanda da katilin kim olduğunu hemen anlamak mümkün değil.Öyle olsa ne anlamı kalırdı.Çok ağır bir dili yok yazarın.Kitabı Karvalli(Gerveli)'de gördüğü tarihi eserlerden ,kiliselerden ,yeraltı şehirlerinden etkilenerek yazmış.Öyle diyor.İlk başlarda normal karşılandığım kitabın sona doğru tam not aldığını kabul ediyorum.
En sonunda Yannis,Maria,Eleni,Marika,Vassilea ve küçük Sophia'yı buluyor ve hepsini buluşturuyor.Hep birlikte huzura kavuştular.
Tabii Yannis ailesini ilgilendiren en önemli bilgiyi(gazeteci dostunun bulduğu)okuyamadan oradan gidiyor.
Fatmanur Ahmetbeyoğlu
Ben geçmişimi çok özleyenlerden değilim.Geçmişimi (bir kısmını)bir kalemle silebilirim. Ama silmek istemediklerimi ...Ben görmediklerimi özlerim.Rabb'imi çok özlerim.Peygamber Efendimizi çok özlerim.
Özlüyorum hem de çok.Sesim ulaşmıyor!!duyuramıyorum....
