YAZIM OLAMAZSAN ALNIMA;NAZIM OLUR İSTANBUL SANA!
Ey boğazında teknelerin dinlendiği şehrim,
Kimseye yar olmayan, ama her gelenden bir yar’ısını alan… Seni hayallerde yaşatmak güzel…
…
Gebze beni yalnızlaştırdı, sen beni unuttun diye. Ona inat hayalim senin sokaklarında yürümek tek başıma… İşin tuhafı, senin sokaklarında ‘tek başıma’ dolaşmaya izin yok. Ne uygundur ne de…Doğru değil… Bu yüzden seni hayallerde yaşamak güzel. Ama bekle…Bir gün mutlaka varacağım yollarına.(İNŞAALLAH) O yollarda bensiz yürürsen sitem olurum ve çok çekersin!
…
Burada çok yalnızım, içim, dışım, her yanım… Anlaşılmazlık ve anlatamamak daha zor…Şimdi… Çünkü Gebze (sanırım) yadırgadı beni. Burada tutunmak sıkıcı.Çünkü burada tutunmak istemiyorum…
…
Sen Fatih’lerin memleketi…Sen Fatih’sin İstanbul. Fatih ki büyük kahraman, büyük padişah. Sen Muhammed (aleyhi’s-salatu ve’s-selam)müjdesisin. Sana yetmem sanabilirsin.Sen öyle sanmaya devam et. Ben de toprağım sen de…Ama ben içimde bir evren taşıyorum. Göremediğin…
…
Hasretim İstanbul, bir bardak çayına, kırık bir kaldırım taşına… İçinde barındırdıklarını sevmiyorum gerçi…Kendi yaşadıklarımı ve hedeflerimi yalnızca. Bu kadar zorlu olmasaydı senin varlığında varlık bulma çabası…?; Ne yapalım, zor da olsan gelirim, kolay olsan ne kıymeti kalırdı sabrın?
…
Şimdi bekle ve yer hazırla benim için içindeki güneş gibi sıcacık, saklandığın gece gibi asil…
…
İstanbul’a yazılmış çok hoş bir ezgiden anektot;
Seni sevmek, -aslında- deli olmak (İstanbul)
Seni bulmak,-aslında- kaybolmak…
Paylaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder